Ik kan niet kiezen maar kreeg precies de hond die werkte voor mij. Door de onverschillige houding van Thorak, voelde ik wat afwijzing. Is dit wat anderen mij altijd ook doen voelen? Door de warme reflecties van Hannah op het gedrag van de hond, haar vragen wat dat met mij deed, kreeg ik helder hoe en wat.

In stilte naar mijn eigen woorden luisteren. Bezinnen op de kritische vragen van Hannah, haar zachtheid ervaren in het mij horen. Het ging echt helemaal om mij. Ik voelde me veilig en alleen dat was op zich al spannend, om niet van een afstand naar mijzelf te kijken en om mijzelf te zien. Daarna een spiegelsessie met Wolf gedaan. Waar hij mijn hart helemaal binnen kwam. En ikzelf ook voelde dat ik in mijn hart was en niet in mijn hoofd.

Ik vond het spannend. Ik werd gespiegeld in mijn onbewuste gedrag; zorgen voor de ander. Maar de hond wilde er niets van weten, ging zichzelf krabben en likken!! Door de vragen van Hannah werd ik mij bewust van mijn patroon. En kon ik kiezen dit niet langer te willen. Hannah vraagt door, daagde mij uit mezelf te onderzoeken, hield me vast, beet door, samen ontrafelden we de patronen die ik zelf nog niet eerder zo scherp zag.

Alsof ik een stormbaan beklom, met windkracht 8! Confronterend, veilig, de diepte in, zeer snel tot de kern, steeds dicht bij mij. Het ging zo echt om mij, dat ik dat soms ook heel spannend vond. Maar waar ik al jaren de kop in het zand stak als het over mijn eigenwaarde zien ging, heb ik door Hannah in de spiegel durven kijken. Opzij, opzij, opzij, ik kom eraan! Want ik voel nu mijn persoonlijke kracht!

Via het werken met Donar heb ik ontdekt dat ikzelf degene ben die mij boycot. En niet mijn partner of mijn familie. Ik durfde te horen wat ik zelf niet kon verwoorden door die vriendelijke grote lieve reus; Dat ik goed ben zoals ik ben!